Over deze act
Edwin de Klein (1997) merkte tijdens zijn opleiding ‘docent beeldende kunst en vormgeving’ dat zijn interesse vooral uitging naar het kunstenaarschap en het organiseren van projecten en exposities. Hij heeft zijn studie zo kunnen indelen dat hij zich optimaal op zijn interessegebieden kon ontwikkelen.
Als beeldend kunstenaar begint hij zijn proces vanuit een nieuwsgierigheid van materialen. Om dit spannend te houden wisselt hij geregeld tussen materialen als klei, edelmetalen, hout, plastic en siliconen. Binnen zijn maakproces wordt hij gestuurd door experiment, intuïtie en fascinaties.
Een grote fascinatie is ‘het gedwongen isoleren van de mens’ dit kunnen zowel tbs-klinieken, gevangenissen of andere gesloten instellingen zijn. Hij is dan niet zo zeer geïnteresseerd in de verhalen van de personen waar de vrijheid van ontnomen is, maar meer in de architectuur en psychologie van deze instellingen. Ook het fantaseren over een plek die afgesloten is van de buitenwereld vindt hij een interessant gegeven.
Andere thema’s die geregeld in zijn werken terug komen zijn ‘de consumptiemaatschappij’, ‘massacultuur’ en ‘wegwerpcultuur’.
Tijdens het werken met siliconen kwam hij erachter dat isoleren een rode draad is binnen zijn werken. Niet zo zeer altijd in combinatie met de mens, maar ook het ontnemen van de functionaliteit van producten uit de massacultuur.
Bekijk de onderstaande beelden voor een impressie van zijn kunst of bekijk zijn portfolio op zijn website > http://edwindeklein.nl/
Contact opnemen
Neem contact op over "Edwin de Klein" and we'll get back to you shortly.
